2017–08–31, bis

Quit:

Το μακρυνάρι τούτο σάς το γράφω ρωμαίικα, και δεν σας το μεταφράζω. Χούι μου. Για λόγους που θα γίνουν σύντομα ευνόητοι, με δελεάζει η προοπτική να σας το αφήσω γρίφο, και γρίφο που αν το περάσετε από το μεταφραστήρι του Γκούγκλ, βουθοίνες μου, δεν θα καταλάβετε Χριστό. Ρωμιούς έχει εδώ, δόξα να ’χει ο Γιαραμπής. Θα βρεθεί κάποιος να σάς βγάλει άκρη. Κι αν δεν βρεθεί, το άφησα παραγγελιά της Δήμητρας.

Εδώ στην Κβόρα, που λέτε, βδομάδα παρά βδομάδα ξεφυτρώνει η εταιρεία κάποια καινούργια εκτροπή, κάποια καινούργια παλαβομάρα, και δυσανασχετούν οι πάντες. Ή μάλλον, δυσανασχετούν όσοι σκοτίζονται να δυσανασχετήσουν, που φυσικά δεν αποτελούν τους πάντες: οι περαστικοί και οι βολεμένοι—πέρα βρέχει.

Ανάμεσα στους σκοτιζόμενους, κακό της κεφαλής μου, κι εγώ. Στην Κβόρα δεν ήρθα, καταπώς λέω επαναλειμμένα, με πρωτεύοντα σκοπό να γκρινιάζω για τη διαχείρισή της. Άλλα ήρθα να γράφω, και ευτυχώς τα έγραψα και αυτά. Δυστυχώς όμως έχω υπερτροφικό το αίσθημα του κοινωνικού χρέους, και ανέλαβα εδώ ανεπαίσθητα τη δημοσιοποίηση και τη κριτική των κακώς κειμένων, ως λειτούργημα για τους συγχρήστες. Λειτούργημα, και ενίοτε, κακά τα ψέματα, αγγαρεία. Δεν είναι δα και λίγα τα κακώς κείμενα.

Και κάθε φορά, που λέτε, που ξεφυτρώνει εδώ μια καινούργια παλαβομάρα, να συσσωρεύεται με όλες τις προϋπάρχουσες παλαβομάρες, των ελεγκτών περιεχομένου, των σχεδιαστών, των μηχανικών, των αυταπάγγελτων καταδοτών, των ρεκλαμαδόρων, των αρετοσηματοδοτών, των αλαζόνων και των ανεγκεφάλων, πετάγονται ορισμένοι και λένε, σαν άλλοι Κικέρωνες προς άλλους Κατιλίνες, «ως πότε πια θα τα ανεχθούμε όλα τούτα; Πότε πια θα φτάσουμε στο απροχώρητο;»

Η παράφρονη εφαρμογή του BNBR στον Νεκρολόγο αντιπροχτές αποτέλεσε για μένα το απροχώρητο που ανέμενα. Όπως το αποτέλεσε και για τον Ζέιμπουρα τον Καθάου.

Ε ναι, μου ήταν όλο και περισσότερο αγγαρεία, ή ακόμα και παθολογία, να κάθομαι να απαντώ σε A2A με τις ώρες, και να εγκαταλείπω το διάβασμα οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου (πόσο μάλλον κιταπιού). Χαράμι δεν ήταν, όχι, παραμένω περήφανος για τα γραφόμενά μου. Αλλά το ομολογώ, είχε φτάσει στο σημείο που έπρεπε ούτως ή άλλως να ελαττώσω τη συμμετοχή μου σημαντικά.

Πριν λίγους μήνες όμως, σε απόπειρα να εξασκήσω την κριτική μου κάπως πιο ισορροπημένα, έγραψα βίντεο για το γιατί παραμένω στην Κβόρα, και δεν έχω ξεκουμπιστεί στο Μίντιουμ όπως λένε πως θα κάνουν ήδη τόσοι.

Και μού προέκυψε πως, όλα όσα θετικά μού δίνουν κίνητρο να παραμένω εδώ, θα μπορούσα μια χαρά να τα κάνω και στο Μίντιουμ. Με εξαίρεση την παρέα εδώ, την κοινότητα των Κβορόβιων. Που σε αντίθεση με την αντιμετώπηση τους από τη διεύθυνση της Κβόρας, δεν αποτελούν ανταλλάξιμο και αναλώσιμο υλικό: φίλοι και πατριώτες μου είναι, και νοιώθω φοβερή τύψη που τους εγκαταλείψω. Και για το ρημάδι το λειτούργημα, φυσικά, που έχω πειστεί πως τους ωφείλω.

Ε άμα είναι να με χαντακώσουν επειδή είπα ο αφελής να βοηθήσω τους συγχρήστες μου με ακριβείς πληροφορίες, το μήνυμα το κατάλαβα. Αρκετά έκατσα και ανέχτηκα. Έχουμε επιτέλους και κάποια αυτοϋπόληψη.

Ρομποτάκι με τη χατζάρα, νενίκηκάς με.

Δεν απομένει πια παρά να αποχαιρετήσω τους προσφιλείς, να περιφρονήσω τους απεχθείς, και να διακανονήσω τις όποιες εκκρεμότητες.

Πρώτα τα αρνητικά. Το τραβάει ο οργανισμός μου να κατεβάσω καντήλια μ’ αυτήν την αφορμή, και να διαολοστείλω χαφιεδαριό και ψώνια, αλλά μαζεύω τα λόγια μου, γιατί εγώ θα φανώ μαλάκας, όχι αυτοί.

Αλλά θα ξεστομήσω ονόματα. Την Τατιάνα την Έστεβεζ δεν έχω μπορέσει να την ψυχολογήσω ενόσω είχε φωνή εδώ δημόσια. Πάντως το συμπέρασμα μου το πήρα από το Σκοτ Ουέλτς (όπως πήρα και τόσα άλλα): υπάλληλος της Κβόρας είναι. Χρόνια κάνει πολύ περισσότερα για τους συγχρήστες απ’ όσα οι συνάδελφοί της, τα ρομπότ και οι πενταροδεκαρολόγοι συμβασιούχοι· αλλά τελικά στη λύση του προβλήματος δεν συμβάλει.

Ούτε έχω κάτι ιδιαίτερα να μοιράσω με τους άλλος υπάλληλους. Με το Δημήτρη τον Γκένζελ και το Σουοτσέν Χουάγκ, φερ’ ειπείν, έχω κάνει ευχάριστες κουβέντες. Τους σχεδιαστές της Κβόρας τους βλέπω καιρό με μισό μάτι, αλλά σε τελική ανάλυση (και τη δημοσίευσα την ανάλυση), ακολουθούν γραμμή που τους χαράζουν άλλοι.

Ακόμα και το Μάρκο το Μπόντνικ δεν έχω όρεξη να τον κακολογήσω (και από το στοίχημά μας δεν θα την σκαπουλάρει). Τον βρίσκω τραμπούκο χωρίς ιδιαίτερη κατανόηση του τι εστί Κβόρα, αλλά λόγια του αέρα είναι, δεν είναι εκεί το ζητούμενο. Ας τα πάρει το ποτάμι.

Αν και δεν πολυεμφανίζονται εδώ, σε αντίθεση με το Μάρκο, η εντύπωσή μου είναι πως περισσότερη ευθύνη για τα κακώς κείμενα βαρύνει τον Ιωνάθαν τον Μπριλ και τον Τζέι τον Ουάκερ, ως υπεύθυνους αντίστοιχα για τις σχέσεις με τους χρήστες (με όλους τους χρήστες, ρε Τζόναθαν, όχι μόνο τους πεννοφόρους), και με την ανάπτυξη κανονισμών. Αλλά είπαμε: η μάρκα, το «buck», αλλού σταματά. Η γραμμή έρχεται από τον Αδάμ τον Κουκουλοφόρο, όσο και αν δείχνει να αδιαφορεί.

Αυτά αυτοί. Μπίζνες κάνουν, με όλες τις λόξες του μπίζνες αλά Κοιλάδα του Πυριτίου. Στην κοσμάρα τους, και η κοσμάρα τους είναι άσχετη με τα μένα. Αποτελούν εμπόδιο, αλλά όχι εχθρούς. Και αν έχω εκφράσει διαφωνίες με ορισμένους θαμώνες για το πόσο κακώς έχουν εδώ τα κείμενα, αυτό σίγουρα δεν τους έχει καταστήσει εχθρούς μου. Σίγουρα έχω διαφωνήσει κατά καιρούς με τον Αχιλλέα το Βορτσελά, ή τον Κώστα τον Κωνσταντινίδη, ή τον Εδουάρδο τον Κόνγουεϊ, ή ακόμα και το Χριστοφή τον Βαν Λαγκ: αλλά έχω κρατήσει για δαύτους εκτίμηση, γιατί δεν αντιμετώπησα ποτέ από δαύτους περιφρόνηση.

Με άλλους τα ’χω. Αλλά ας πάνε στο καλό κι αυτοί. Για τα παλιοσείρια τους πεννοφόρους που με τίμησαν με το μπλοκάρισμά τους, την Έρικα τη Φρίντμαν, τον Έρικ το Λώριτζεν, την Καθλίν την Γκρέις, και τώρα πρότινος τον Δανιήλ τον Ρόζενταλ—τους αφήνω τη σκάλα του Σμιρνένσκι. Και την αφιέρωσή του: «για όσους θα πουν: καμμία σχέση με μένα!»

Θα κοντοσταθώ όμως σε άλλο παλιοσείρι. Ούτε καν τώρα δεν τον αναφέρω κατ’ όνομα, αλλά γλυτώνω σύντομα από το αποπνικτικό σκιάσιμο του BNBR. Ας τον πω εδώ ΓΣ.

Ο ΓΣ θα απόρησε όταν ανακάλυψε πως τον μπλοκάρω· σε αντίθεση με τα άλλα τα παλιοσείρια τους πεννοφόρους, δεν ήρθα ποτέ σε ρήξη με δαύτον· δεν νομίζω καν να ανταλλάξαμε κουβέντα.

Ο ΓΣ όμως έκανε σχόλιο σε ανακοίνωση της Τατιάνας, σε εντελώς ανύποπτο χρόνο, που εξακολουθώ να το θεωρώ κατάπτυστο. Είπε πως η Τατιάνα ήταν πολύ πιο ευγενικιά από τον ίδιο, γιατί στη θέση της θα έλεγε σε όσους παραπονιούνται για τους ελεγκτές,

«Οι ελεγκτές έχουν τη δύναμη. Οι υπόλοιποι δεν την έχουν. Εμείς είμαστε ο δικαστής, οι ένορκοι, και οι δήμιοι. Άρα σας παρακαλώ, με ζαχαροκάντιο μάλιστα, σατ δε φακ απ. Δε σας πέφτει λόγος, και τα λόγια σας είναι άσκοπα.»

Εμένα δεν θα μου πει κανένας ευνοούμενος από το δικαστήριο των μαρισκάλδων να βγάλω το σκασμό μου όταν βλέπω το άδικο, ή πως η κριτική της ανυπόλογης εξουσίας είναι άσκοπη. Μην επιτρέψετε ούτε σεις ποτέ να σας υπαγορεύσει κανένα παλιοσείρι πως δεν σας πέφτει εδώ λόγος. Παλιοσείρια–παλιοσείρια, αλλά σάιτ ερωταπαντήσεων είναι, διάολε, δεν είναι στρατώνας.

Και τώρα οι φίλοι.

Πικρή ειρωνία που μόλις διάβασα τον συγγέροντα το Μάγιστρο να λέει πως ο καλός ο κόσμος είναι και μόνο που τον κρατά εδώ, τώρα που τον αφήνω τον ίδιο τον καλό τον κόσμο.

Πριν κάμποσους μήνες, ο Αντρέας ο Ουάγκ (άτομο που ξέρω πόσα ασχημόνησε) μού πέταξε την κουβέντα πως όποιον άρχιζε να παρακολουθεί, τον έβρισκε μετά λίγες μέρες στο Νεκρολόγο. Χτες βρήκα το σημαδιακό σχόλιο στο Νεκρολόγο, από χρήστη που ομολογώ δεν τον γνωρίζω, πως πάμπολλοι φίλοι του Νίκο καταλήγουν στο Νεκρολόγο.

Με τις γελοιογραφίες μου «I love youse guys» κατέγραψα 60 χρήστες που τους έτρεφα ιδιαίτερη εκτίμηση τα τελευταία δυο χρόνια. Οι 26 είχαν ή έλαβαν την πέννα.

Οι 9 έχουν φύγει, ή τους έφυγαν.

Να ενταχτώ λοιπόν και γω στον κατάλογο, για να πάψει τάχα το θανατικό; Αλλά έλα μού που δεν παύει έτσι.

Ας είναι. Οι φιλίες είναι που μετράνε. Το πόσο οφείλω στις φιλίες που έκανα εδώ, εγώ το ξέρω. Γνώρισα συνανθρώπους εδώ που μού στάθηκαν και που με πόνεσαν. Η Δήμητρα, ο Μάγιστρος, η Σαμ, η Τρέις, η Τζένιφερ: φιλίες ζωής. Φιλίες που τους οφείλω τη ζωή μου. Και φιλίες που δεν θέλω τώρα να τις χάσω.

Όχι μόνο τα άτομα, αλλά και τα υποσύνολα. Τους αλβανούς και τους τούρκους και τους αζέρους, που μού έμαθαν τόσα πολλά για το ρωμαίικο. Τους γλωσσολογίζοντες και τους κλασσικίζοντες και τους φιλολογίζοντες, που τους θεώρησα συναδέλφους και αδερφούς. Τους έλληνες και τους αυστραλούς που με αγκάλιασαν. Και τους άλλους όσους βρήκα στο διάβα μου και χαριεντίστηκα μαζί τους.

Και στα στερνά, η σταθερή μου παρέα κατέληξε να ’ναι οι αγανακτησμένοι και οι αντιαγανακτησμένοι, του Στασιασμού και του Νεκρολόγου. Κι απ’ αυτούς έχω μάθει πολλά· και προς αυτούς έχω αισθανθεί ευθύνη.

Το πιο ντόμπρο που έχει να κάνει κανείς, όταν τα βροντά και φεύγει από την Κβόρα, είναι αυτό που έχει κάνει ήδη ο Ζέιμπουρα: να σβήσω το λογαριασμό μου, και να μην επιτρέψω στο Μολώχ να καρπωθεί το μόχθο μου εν απουσίᾳ μου. Δίστασα, και τελικά δεν το κάνω. Εν πρώτοις γιατί λυπάμαι τα σχόλια από τόσους που έκανα λακιρντί. Και επιπλέον, γιατί θέλω τα ψάρια οι νεοσύλλεκτοι, που κάτι θα ψυλλιαστούν περί Δανιμαρκίας, να βρούν εδώ ακόμα υλικό ψυχωφελές.

Αν και βλέπω τελευταία οι αναζητήσεις μου εδώ για τις συμβολές μου να χωλαίνουν…

Παρακαταθήκη εκτενέστερη θα γράψω από το Μίντιουμ για τους θαμώνες του Στασιασμού (που τον αφήνω να τον κουμαντέρνει η Τζένιφερ η Έντεμπερν), αλλά να πω εδώ το σημαντικότερο για τους αντιφρονούντες. Ο αγώνας συνεχίζεται, και τον συνεχίζετε εσείς· ούτε ηγέτης σας είμαι, ούτε μπροστάρης, και ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος είμαι που κατάλαβε πως κάτι πάει στραβά στη Δανιμαρκία. Αλλά σας ζητώ τον αγώνα να τον συνεχίσετε όπως εν τέλει τον κατάλαβα κι εγώ. Όχι με την ευελπιστία κάτι να αλλάξει, αλλά απλά για να κρατάτε το κούτελο καθαρό. Όχι μπαμ κι όποιον πάρει ο Χάρος, αλλά με πνεύμα κριτικό και αυτοκριτικό, με ανάλυση και με επίγνωση, και με την αναγνώριση πως η Κβόρα έχει τους λόγους της που κάνει όσα κάνει, και που αμελεί όσα αμελεί· και οι λόγοι αυτοί, όσο γελοίοι και αν αποφασίσετε πως είναι, αξίζουν μελέτη και ψάξιμο, και δεν είναι λόγοι μήτε «empathy», αλλά μήτε και εμπάθειας.

Το λογαριασμό μου τον απενεργοποιώ, αν και θα περνώ πού και πού να μαζεύω την αλληλογραφία μου. Σχόλια μάλλον δεν θα αφήνω, μην ξανακολαστώ. Παρακαλώ όσοι από σας θέλουν να μείνουν σε επαφή με μένα, να μου στείλουν μέιλ ή μήνυμα στο Φέισμπουκ. Δεν ξέρω αν το Μίντιουμ θα ’ναι το καταλληλότερο μέρος να αράξω, αλλά θα το δοκιμάσω. Το περιεχόμενό μου το μεταφορτώνω στην ιστοσελίδα μου το Nick Nicholas, και όλες τις αξιοσημείωτες απαντήσεις και αναρτήσεις θα τις φορτώσω στο Μίντιουμ. Οι πολλές οι A2A μού κατάντησαν ασφυκτικές, αλλά θα τις πεθυμήσω, και αν θέλετε να μου προωθείτε πού και πού κάποια να την απαντήσω στο Μίντιουμ, πρόβλημα δεν έχω. Ακόμα και αν αναπαραγάγετε την απάντησή μου πίσω στην Κβόρα…

Για δύο χρόνια η Κβόρα ήταν το φαεινότερο σημείο της ζωής μου. Λόγω τιμής. Τώρα πια που πάει να αμαυρωθεί, με πλακώνει κάποια θλίψη. Πώς να μη με πλακώσει; Σε σημείο, ίσως κάπως ιερόσυλα, σίγουρα κάπως υπέρμετρα, να μου φέρνει στο μυαλό το μοιρολόι της Σάρας για τον Ισαάκ:

Κι ας τάξω δεν το γέννησα ειδέ ’δα το ποτέ μου,
μα ένα κερίν αφτούμενο εκράτουν, κι ήσβησέ μου.

Αλλά φεύγω με άλλο σκοπό κατά νου. Εποικοδομητικότερο.

stixoi.info: Ο γυάλινος κόσμος. 1960. Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Μουσική: Απόστολος Καλδάρας.

Ποιος θα μου δώσει δύναμη
τον κόσμο αυτό ν’ αλλάξω,
να φτιάξω όμορφες καρδιές
μεγάλες και πονετικές,
τις σκάρτες να πετάξω;

Να σου δώσω μια να σπάσεις,
αχ βρε κόσμε γυάλινε,
και να φτιάξω μια καινούργια
κοινωνία άλληνε.

Σας αφήνω γεια. Μη χαθούμε, παιδιά. Κρίμα θα ’ταν.

Σας αφήνω γεια.

 

18 thoughts on “2017–08–31, bis”

  1. I loathe Facebook!

    You’re really going to condemn us all the Facebook if we want to see you again?

    This is a depressing Read.(not counting the devil.story, which under other circumstances would have been a new favorite of mine. Yes, my tastes in literature is weird;-)

    So I read everything ( not including the quora links about halfway through, as I got thrown out for 504 errors-I’ll come back for the rest of the links).

    Quite possibly the most depressing Swan Song I’ve ever poorly translated.

    I’m grateful you stayed for the lot of us as long as you have, but I don’t think anybody wants you to be miserable. I think the perception of leader was more about people respecting you than trying to force you into a role.

    Also, I can’t say there was anything in particular I disagreed with concerning the running commentary you were giving -except maybe how you translated a couple of the names when I had to translate them back. Quora spelled with a “kh” was the least of my problems when trying to get some of the names;-)

    Oh well, what’s one more language I can be illiterate in. I’m already pretty successful in about 5 of them for that;-)

    Could be fun to dabble in:-)

    Guess I’m buzzing over to medium in a few minutes to start following you officially.

    Not like I don’t already stalk you on YouTube

    So youtube, medium, the ever loatheaome Facebook…
    Did I miss any?

    1. > So youtube, medium, the ever loatheaome Facebook…
      Did I miss any?

      Probably 🙂 . I don’t know whether I’ll stay on Medium; it does look a lot dumber than Quora on quick glance. I’ll take it slowly.

      I truly would like a Greek to step up on Quora and translate it, but it’s a bit of an ask, and it’s a quite long and complicated piece. Google Translate misses a lot; in fact, I’ve gone through all the online translators, and they all do. (I was impressed by Yandex’s, but still.)

    2. That devil story btw is one I quoted constantly on Quora. It was written by a Bulgarian communist in the 1920s, and it is the most pitch perfect explanation of privilege I have ever seen.

  2. I don’t know Yandex-Google claims of some kind of Business site? What are the other translators you tried?

    Medium is an entirely different Dynamic than quora from what I’m getting out of it. At least, unless you’re willing to start digging. They even have their own version of the Insurgency crowd, although it took me awhile to be tipped off to them.(On medium, the Insurgency crowd is actually the company loyalists who defend moderators. Surely you can see why it confused me at first glance;-)

    The major difference is that quora spoon feds content you want, whereas medium seems to require you to network like crazy to figure out who and what’s worth reading. Searching by topic is almost worthless. Part of the problem is you can only have five topic tags, and some of these things really need to be subdivided more.Many people there don’t know how to convey a story or write without padding content to the point of being annoying. Almost nobody’s fact-checking properly, so often large pieces are completely wrong about the information they are conveying. There’s also a distinctive demarcation line between the stuff that is and isn’t behind the paywall there. Because of the aforementioned networking nature, responses to something someone wrote are usually entire full length blog entries in their own right-which can get tedious fast.

    The upside is there are many excellent pieces with information I haven’t seen covered elsewhere. Management is supposed to be rather sane and reasonable. Because a lot of the content’s becoming homogenized there, it leaves the door wide open for anybody with a new viewpoint to get a lot of attention by virtue of being different.

    1. I’ve seen some of this already, and will see more of this as I try to settle in. I’m planning on mass import of Quora content; I will likely make a splash…

  3. Nick

    While this is grim news, I am desperately sorry to see you depart, there was some amusement at the translation I received.

    Here are some of the passages, they are truly artful. Either that, or you have fully lost the plot:

    “The most disturbing thing to do when thundering and leaving Kovora is what Zaybura has already done: to clear my account and not allow Molo to reap my labor in my absence. I hesitated, and finally do not. First of all, because I’m sorry for the comments made by so many people that I made lucerne. And furthermore, because I want the fish the recruits, who will be filthy about Danimarque, will find here still material psychosocial.

    First the negative. The tugging my organization can download candles with this opportunity, and diaolosteilo chafiedario and shopping, but I collect my words, because I’ll seem asshole, not them.

    If it is to get rid of me because I told the naive to help my colleagues with accurate information, the message I understood. I did quite a lot and I tolerated. We have finally some self-esteem.
    Robot with the hatchery, you do not.

    I write this romance in romance, and I do not translate it. Hui me. For reasons that will soon become understandable, I am tempted by the prospect of leaving you a puzzle, and a puzzle that if you pass it from Gugl’s translation, my buzzers, you will not understand Christ.”

    It’s all Greek to me, as we say.

    See you elsewhere.

    1. I really, really want someone other than me to do the translating. But let me tackle the passages you’ve raised (and yes, I have run it through Google Translate several times myself). I’ll capitalise the phrases that I’m inserting to unmangle the meaning; this is not a surrogate for an official translation!

      “The most HONEST/HONOURABLE thing to do when thundering and leaving Kovora is what Zaybura has already done: to clear my account and not allow MOLOCH to reap my labor in my absence. I hesitated, and finally do not. First of all, because I FEEL SORRY for the comments made by so many people that I CHATTED WITH. And furthermore, because I want the NEWBIE recruits, who will HAVE A HUNCH about THE STATE OF DENMARK, to find here still EDIFYING material.

      First the negative. MY CONSTITUTION IS IN THE MOOD TO BRING DOWN CANDLES [= VITUPERATE] with this opportunity, and SEND TO HELL THE GANG OF INFORMANTS and THE DELUDED, but I WILL BE CAREFUL ABOUT my words, because I’ll seem asshole, not them.

      If it is to get rid of me because I THOUGHT, naive AS I WAS, to help my colleagues with accurate information, I GOT the message. I tolerated LONG ENOUGH. We have IN THE END some self-esteem LEFT.

      Robot with the MACHETE, THOU HAST DEFEATED ME.

      I write this LONGWINDED POST in ROMEIC, and I do not translate it. IT’S MY WHIM. For reasons that will soon become understandable, I am tempted by the prospect of leaving you a puzzle, and a puzzle that if you pass it from Gugl’s translation, my BEEF-EATERS, you will not MAKE HEAD OR TAIL OF IT.”

      1. I deliberately used a lot of obsolescent Turkish words (the HONEST/HONOURABLE word is in fact Slavic: dobros), and some compounds. Google did not deal with them that well.

        1. Oh good, I can stop blaming Google then (I know no Greek at all, other than the alphabet and many, many loanwords; a sad oversight of my non-classical education).

          My favourite name was “Adam the Hood”.

          The main thing I am sorry about — well, aside from the leaving, though quite honestly, I am more sorry that this ended so sadly for you; leaving in itself is an honourable thing in my book — is that this looks like quite the powerful swan song, and Google Translate made an absolute hash of it. Machine learning is clearly not ready for the likes of you! But I got at least the gist.

      2. This is a harsher/rougher tone than what I translated with. I took the part about the informants to be a reference to a specific incident, not metaphorical.

        1. Like I said: “I *could* start yelling about a gang of informants, but that would just leave me sounding like an asshole.”

    2. Is this the Google Translate mobile app or the web browser version?

      This isn’t what I got for that section-actually, any of them.
      Here’s an example I got
      Raw data returned from Google Translate Android app=

      “I write this romance in Greek, and I do not translate it. Hui me. For reasons that will soon become understandable, I am tempted by the prospect of letting you go, and a puzzle that if you pass it from Gugl’s translation, my bubbles, you will not understand Christ. Greeks have here, glory to Girambis. Someone will find you out. And if it was not found, I left Demeter’s order.”

      My interpretation=

      I do not translate this Grecian romance that I’m writing. It’s a puzzle you won’t understand and Google Translation should not be able to Bubble my meaning towards the surface of your understanding. I’m tempted by the prospect of letting you go and you shall soon understand my reasoning for this (this is Shakespeare related right here,due to “Girambis” but I’d have to check the exact quote)

      1. Dear me. Yeah, Gi[a]rambis is actually Ya Rabbi, Turkish for “Oh my Lord”, turned in Greek slang into a jocular name for God.

        1. I wonder what happen if I ran the entire text through using the Turkish version of the translator.
          Maybe cross-referencing the Greek and Turkish versions would make for a more interesting translation?

          Notice I said interested and not accurate;-)

          This is fun:-)

  4. Crap. I’m so sorry to read this, Nick. ? I understand, but still wish you weren’t leaving.

    Thank you for everything you’ve done. It is most gratefully appreciated.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *